Barışmam Şiiri | Abdurrahim Karakoç
Küskünüm (Barışmam)
Barışmam Şiiri | Abdurrahim Karakoç
Üstad Abdurrahim KARAKOÇ’un “Küskünüm” adlı şiiri…
Küskünüm (Barışmam)
Üç yüz tosun seçsem, üç ayrık sökmez;
Sandığa darıldım, oy’a küskünüm.
Yarsam kırk gövdeden, bir yürek çıkmaz;
Bedene kırıldım, boya küskünüm…
İlacı it yemiş dert türlü türlü
Düdükler yabancı, dudaklar yerli
Baktım eller kanlı, suratlar kirli
Sabuna gücendim, suya küskünüm.
Gelen taklit, giden anane gayri;
Rağbette bu turşu, bu nane gayri,
Akşamdan, sabahtan bana ne gayri,
Güneşe küskünüm, aya küskünüm.
Aklımı yitirdim aklım erdikçe
Tiksintim şahlanır gönül verdikçe
Koyup gittikleri nesli gördükçe
İftihar ettiğim soy’a küskünüm.
Domuza yem ettim rengi, biçimi
Yükledim yükümü, çektim göçümü
Yediğim, içtiğim yakar içimi
Ekmeğe, ayrana, çaya küskünüm
Hükmeden midedir ayağa, başa
Elveda ahbaba, dosta, yoldaşa
İlçem Elbistan’a, ilim Maraş’a,
Doğup büyüdüğüm köye küskünüm.
Abdurrahim KARAKOÇ