Daha fazla gazeteci ve akademisyen Adli Refom hamlesinin ortasında hapis cezası aldı

Adalet Bakanı Gül, eleştirinin suç olmadığını, savcının bir soru sorması nedeniyle gazetecinin Yılmaz için 4 yıl hapis cezası talep ettiğini söyledi. (Fotoğraf: Adalet Bakanlığı)

Bir İstanbul savcısı 27 Eylül’de gazeteci Mehmet Yılmaz’ın 4 yıl 1 ay hapis cezasını istedi. Bunun nedeni, eski Başbakan Binali Yıldırım’ın çocuklarının servetlerini nasıl “hakaret” olarak kabul ettiği T24 haber sitesinde. . Sadece bir gün önce, bilim adamı Bülent Şık, gizli belgeleri yayınlamakla suçlanan 15 ay hapis cezasına çarptırıldı, çünkü tarımsal üründeki kanserojen kirleticilerin bulguları hakkında konuştu. Bunlar, 1 Ekim’de yeni yasama yılını başlatan Parlamentonun yeni Yargı Reformunu tartışmaya başlayacağı durumlar.

Yılmaz'a sorulan cümleyi ilk duyduğumda, aklıma ilk gelen Adalet Bakanı Abdülhamit Gül'ün sözleriydi. Bir süre önce İpek Özbey'le yapılan Hürriyet röportajında ​​“eleştirinin hapis cezasına neden olmaması gerektiğini” söyledi. Yılmaz'ın söylediği bir eleştiri bile değildi: bir soruydu. Ancak Yıldırım, bir soru olarak değil, bir eleştiri olarak kabul etti ve savcı onunla aynı fikirdeydi.

Reform taslağını okudum. Olması gereken yere kredi vereceğim, birkaç olumlu nokta var. Bunlar, eleştirinin bir suç teşkil etmediğinin doğrulanmasının yanı sıra, cinsel şiddet suçları için verilen cezadaki bazı artışlar. Ancak yargı bağımsızlığını, ifade özgürlüğünü korumak ve iyileştirmek veya demokrasimizin genel kalitesini artırmak için pek bir şey yapılmamıştır.

Bu taslak olduğu gibi onaylanacaksa, devlet gazetecileri, akademisyenleri, politikacıları, yazarları ve onları terörizm veya hakaret eden devlet adamlarıyla suçlayan düşünürleri tutuklamaya ve hapsetmeye devam edecek mi? Zaten hapiste bulunanlar hapsedilmeye devam eder mi? Yoksa her şey bitecek mi?

Gazeteciler, cezaevinde politikacılar

Halkların Demokrat Partisi (HDP) eş başkanları Figen Yüksekdağ ve Selahattin Demirtaş, 4 Kasım 2016'dan bu yana hapishanede; terörle suçlandılar. Diyalog sürecinde devlet ile yasadışı olan Kürdistan İşçi Partisi (PKK) arasında bir tür elçi olarak görev yapan Sırrı Süreyya Önder, 6 Aralık 2018'den bu yana hapishanede. Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) Eren Erdem hapsedildi. 29 Haziran 2018’de, aynı terörizm suçlamasıyla hala parmaklıklar ardında.

Sosyal aktivist Osman Kavala, 30 Eylül 2019 tarihinde, 699. gününde, 2013'te Gezi protestolarını gözaltına almakla suçlandı.

Kısa süre önce, 15 Temmuz 2016'daki başarısız darbe girişimi ile bağlantısı olduğu iddiasıyla hapsedilen gazeteci Nazlı Ilıcak'ın, bir yıl önce Cumhurbaşkanı Erdoğan'a (ilk olarak sanık olarak görev yaptığı eski bir sanık olduğu) bir mektup gönderdiğini ortaya koydu. ve sonra bir rakip), ve merhamet başvurusunda bulundu, yaşı nedeniyle taburcu edilmesini istedi (75). Ilıcak hala hapiste: bugün dahil 1155 gün oldu.

13 Eylül tarihli bir bildiride, Cumhuriyet Gazetesi 5 gazetecinin Cumhuriyet muhaliflerinden taburcu edilmesinin ardından, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti (TGC) 132 gazetecinin ve medya çalışanının hala hapsedildiğini belirtti. Aynı ifade, Türkiye'nin basın özgürlüğü açısından dünyada 157. sırada olduğunu da vurguladı.

Wikipedia bile etkilendi: siteye erişim 30 Eylül itibariyle 884 gün boyunca yasaklandı.

Hepimiz ifade özgürlüğüne ihtiyacımız var

Peki burada düşünce süreci nedir? Temyiz mahkemesi, halk sağlığı için hayati öneme sahip bir raporun (AKP politikacılarının çocukları da dahil) dolaşımını yasaklamayı kabul ederse ve Bülent Şık böyle bir raporun açıklanması için hapse atılırsa, o zaman halka ulaşmamak ve bu nedenle kanserojen kirleticiler kimseyi etkilemeyecek mi?

Hükümet, Mehmet Yılmaz'ın eski Başbakan çocuklarının servetiyle ilgili sorularının medya yasağı alması ve soruyu soran gazetecinin hapse atılması halinde halkın söz konusu servet hakkında düşünmeyi veya konuşmayı bırakacağını düşünüyor mu?

Cumhurbaşkanı Erdoğan ve AKP hükümetinin bazı gerçeklerle yüzleşmesi gerekiyor. Öncelikle, partilerini 2002'de, görmezden gelen ana akım medyaya rağmen iktidara geldiklerini hatırlamaları gerekir.

İfade özgürlüğü ve sesinizi duyma hakkı herkesin ihtiyacıdır: ne zaman ihtiyaç duyacağınızı asla bilemezsiniz. Özgürlükler, kullanımı gerektiğini düşünmüyorsanız kolayca gizleyebileceğiniz nesneler değildir. Ayrıca yasaklar kısa vadede çalışıyor olabilir, ancak uzun vadede geri tepme eğilimindedirler.

Bir şey daha var: Erdoğan’ın Adli Reform’daki iddialarından birinin Avrupa Birliği (AB) ile olan ilişkisini bir kez daha ısıtmak ve iki taraf arasında sürekli genişleyen bir uçurum açmak olduğu iyi bilinir. Bu yasal paket, AB ilişk/ileri söz konusu olduğunda istenen olumlu etkiyi üretme olasılığı düşüktür. Yapılması gereken, bu Yargı Reformu taslağını geliştirmek ve bunu yapmanın tek yolu, konuşma özgürlüğünü ve basın özgürlüğünü güvence altına alan maddeler eklemek.

MURAT YETKİN /  https://yetkinreport.com/en/