Hala aynı Rus kafası

Rusya’nın Ankara Büyükelçisi Aleksey Yerhov, Çerkes Soykırımı için ‘efsane’ deyince, o büyük soykırım yeniden gündeme geldi.

Yılları ve acı rakamları hatırlatacağız mecbûren:

İngiliz tarihçi W.E.D.Allen’e göre, o zamanki Osmanlı topraklarına yerleştirilmiş olan Çerkes sayısı 600 binden fazladır.

Amerikalı JustinMcCarthy, sürülen Çerkes topluluklarının sayısının 1 milyon 200 bin dolayında olabileceğini, bunun ancak 800 bin kadarının hayatta kalabildiğini belirtiyor.

Ruslar’ın doğrudan öldürdükleriÇerkes sayısının 500 binden fazla olduğu tahmin ediliyor. Sağ kalan nüfusun 600 bini 1856-64 arasında, 200 bini de 1867 sonrasında Türkiye’ye göç etti.

Çerkes tarihçileri 1864 yılı öncesi Çerkes nüfusu konusunda 2 milyon rakamında birleşiyorlar.  Ruslar’ın doğrudan öldürdüğü Çerkes sayısının ise 500 binden fazla olduğu tahmin ediliyor.

Sağ kalan nüfusun 600 bini 1856-64 arasında, 200 bini de 1867 sonrasında Türkiye’ye göç etti.

BÜYÜKELÇİ YERKOV’UN EFSANE’SİNDEN SAHNELER

Efsane’denbazı sahneler geliyor aklıma Sayın (!)Yerhov için:

Çerkesler’inŞapsığ boyunun yaşadığı bölgeninHafia köyünde köy erkeklerinin cephede ileri hatlarda bulunmasını fırsat bilen Çar’ın Askerleri köydeki savunmasız halkın üzerine üşüşerek onları öldürmüş, evlerini yakmış ve mallarını yağmalamıştı.

Kurbanlar arasında 18 yaşlı kadın, 8 çocuk ve 6 yaşlı erkek bulunmaktaydı. Öldürülen kadınların birinin cesedine şu sözcükleri içeren bir yafta iliştirilmişti: ‘Haydi git, yardım için temsilcilerinizi gönderdiğiniz İngiltere Kraliçesi’ne şikâyet et!..’

Küçük bir çocuğun cesedinde de şu yazı okunuyordu: ‘Koruyucunuz Türkler’e kendini satacağına, burada kal!..’

Gözleri oyulmuş yaşlı bir erkeğin cesedine de şöyle bir yazı iliştirilmişti: ‘Git temsilcilerinle buluş, Paris’te iyi bir göz doktoru bulabilirsin!’

Haziran 1864 ortalarında Karadeniz kıyıları boyunca geride tek bir Çerkes yerleşimi bırakmadılar.

1860’lı yıllarda Rus muvazzaf subay M. İ.Venyukovda notlarında şöyle yazıyordu:     

“Savaş son derece acımasızca cereyan ediyordu. Son ferde kadar Dağlılar’dan temizleyerek adım adım ilerliyorduk. Kar erir erimez ve ağaçlar yeşermeden önce Mart’ta, yüzlerce dağ köyü ateşe veriliyordu. Ekinler atlara yediriliyor veya çiğnetiliyordu. Köy nüfusu en yakın Rus köyüne götürülüyor ve oradan Karadeniz sahillerine ve daha sonra Türkiye’ye sevk ediliyordu.”

DOĞRUDAN ÖLDÜRÜLEN

500 BİN’DEN DAHA FAZLA

Sürgüne katılan nüfusun en az yarısının yolculuk, kamp yaşamı ve yeni yerleşim yeri sırasında öldüğü kabul ediliyor. Ruslar’ın doğrudan öldürdüğü Çerkes sayısının ise 500 binden daha fazla olduğu tahmin ediliyor.

Rus kaynaklarına göre, 1863-64 yılları süresince 418 bin kişi Osmanlı Türkiyesi’ne göçtü. 1858-65 yılları arasında göç edenlerin toplam sayısı da 493 bindi.

Bu bağlamda 45 bin 023 Natuhay, 27 bin 337 Abzeh, 165 bin 626 Şapsığ, 74 bin 567 Vıbıh, 11 bin 873 Ciget, 10 bin 500 Bjeduğ, 30 bin Abazin, 4 bin Besleney, 15 bin K’emguy, Mahoş ve Yegerukay, 30 bin 650 Nogay, 17 bin Kabardey ve 23 bin 193 Çeçen Türkiye’ye yerleşti.

Allen ve Muratoff', “Çerkesler, belki de Asya’nın en uygar kabile kültürüne sahip toplumu idiler ve yok edildiler, ardından eski toprakları Rus nüfusla dolduruldu” diyorlar.

Şapsığlar’ınRuslar’la1863 yılı ateşkesine kadar savaşmış oldukları doğrudur. Bu, bir toprağını ve özgürlüğünü savunma direnişiydi.

1830'da bir kaynağa göre 300 bin, diğer bir kaynağa göre de,1860’da 600 bin nüfus olarak belirtilen demokratik Çerkes-Şapsığ toplumundan şimdilerde kalanı 2010 yılı RF nüfus sayımına göre, sadece 3 bin 882.

Dostum Hapi Cevdet Yıldız’ın ifadesiyle Rus politik çevreleri üç maymunu oynuyor.

Çarlık, Marksist, Demokratik…

Rejiminin adı her ne olursa olsun, Rusya’da zihniyet hiç değişmiyor.

Halit Kakınç

Odatv.com