FETÖ'nün Ergenekon kumpasının 1 numaralı sanığı Emekli Astsubay Oktay Yıldırım, Atatürk'ün ölüm yıl dönümü olan10 Kasım'da "Kürt Sorununu" ele alan bir yazı yayınladı. "Utanarak" bu yazıyı yazdığını söyleyen Yıldırım, ''Kürt sorunu'' kimin sorunudur? Bu sorunun sahibi kimdir? diye sordu. İşte o yazı:

Hepimizin gördüğü gibi bu ülkede yaşayan Türklerin bazılarının mesela sayıları milyonlara varan yasa dışı sığınmacılarla ilgili sorunları var ve her mikrofon uzatıldığında bunu söylüyorlar. 

Bazılarının ekonomik sorunları var, hangisine sorsanız anlatıyor. 

ABD üç cepheden tehdit ediyor, adalet olması gerektiği gibi işlemiyor, eğitim sistemi, ekonomi çökmüş, yolsuzluk almış başını gitmiş ve bunları bir  eksik bir fazla pek çok Türk vatandaşı ve kendilerini temsil eden siyasi partileri anlatıyor, ama...

Bir tek Türk'ün ağzından bile ''benim Kürt sorunum var'' diye bir şey duymadım.

Evleniyorlar, birlikte iş yapıyorlar, askere ya da üniversiteye birlikte gidiyorlar, Ege 'de zeytini Çukurova'da pamuğu birlikte topluyorlar, aynı yoksulluğu çekip aynı küfürleri ediyorlar. 

Adlarını bile Türkler vermiş, Kürt kelimesi Türkçe. Dillerindeki Farsça, Arapça ve başka dillerden kelimelerle birlikte çok sayıda Türkçe kelime de var ki, bu başlı başına yazı konusudur.

"TÜRKLERİN YAŞADIKLARI SORUNLAR ONLARIN DA SORUNLARI"

Selçuklu ve Osmanlı kayıtlarında ''Ekrad-ı Türkmenan ya da Türkmenan-ı Ekrad'' diye geçer, yani ''Türkmen Kürtleri ya da Kürt Türkmenleri.''

Şu halde Türklerin bir ''Kürt sorunu yok ve tarih içinde de olmadı.

Mantıken Kürtlerin ''Kürt sorunu'' olamayacağına göre bunun başka bir adı olmalı. Bu sorunun adı ''Kürtlerin sorunu'' olabilir mi? Bu durumda başka bir soru ile daha karşılaşırız: Kürtlerin sorunu nedir?  

Bu coğrafyada Türklerin yaşadığı bütün sorunlar, ekonomi, sağlık, adalet, vs., onların da sorunları.

Başka?

Kürtler doktor, mühendis, asker, cumhurbaşkanı falan olamıyor mu? Onlardan sırf Kürt oldukları için daha fazla vergi mi alınıyor? Asgari ücret onlara daha düşük tarifeden mi uygulanıyor, Türkiye'nin her yerine ulaşma imkanları mı kısıtlı, mesela Kuşadası'nda çalışmaları ya da Fethiye'de dolaşmaları mı yasak, anayasamızda onlara ayrımcılık mı yapılıyor?

Hayır. 

Yoksa...

Sadece PKK ve HDP'nin ağzından duyduğumuz, yakalandıktan sonra Abdullah Öcalan tarafından ''demokratik özgürlük'' diye ifade edilen egemenlik paylaşımı mı?

Ya da PKK'nın ilk kurulduğu yıllarda hedeflediği toprak talebi mi?

Olmazsa AB ile birlikte yerel yönetim kılıfıyla önümüze sürülen özerklik hayali mi?

Bunu cesurca söyleyecek kim var?

"KÜRT SORUNU ASLINDA DOĞU SORUNUDUR"

ABD kuklası bir terör örgütünün bu ulusun arasına çekmeye çalıştığı kanlı terör perdesinin arkasından demokrasi, özgürlük, barış gibi iğfal edilmiş kelimelerle süslenerek servis edilen, bu sorunun asıl adı nedir, asıl sahibi kimdir?

Bu yazıyı okuyan ve aklı başında olmayanlar, içlerinden ''faşist, şovenist'' demeye başlamışlardır bile, ama durun önce sakince konuşalım. 

Bugün ''Kürt sorunu'' dediğiniz şey, 1815 Viyana Kongresi'nde ortaya atılan Doğu Sorunu'dur. 

Emperyalist Avrupa'nın sömürge ihtiyacını karşılamak için Osmanlı İmparatorluğu bünyesindeki azınlıkları ayaklandırarak, Osmanlı topraklarını paylaşma projesidir. Meselenin bir ''sorun'' olarak ortaya konulması ise hangi parçayı kimin alacağına karar verememiş olmalarıdır. Yani bu kendi aralarındaki sorundur ve bu paylaşım kavgası hala Osmanlı bakiyesi toprakları kana bulamaya devam ediyor.

"KÜRT İSYANLARININ TALİHSİZLİĞİ TRAJESİDİR"

Geçen zaman içinde ortaya çıkan bütün Kürt isyanları dış destekli emperyalist kışkırtmalar sonucudur ve tarihsel batı yayılmacılığının Türklerle yaptığı savaşlarda sırtımıza saplanan bıçak oldular. Gazete köşesinde ''Kürt sorunu'' diye kırıtan sözde Türk aydını bunu görmezden gelir, çünkü söylerse mamalandığı kabı dolduranları kaybeder?

Oysa çarpıcı gerçek şudur: ''Kürdün tarihsel özgürlük mücadelesi'' diye bir şey yoktur, hiç olmadı! Kürt isyanları diye sıraladıkları ya başka beyliklerin de yaptığı hanedan isyanları ya da dış destekli isyanlardır.

Kendisini ''son Kürt isyanının lideri'' olarak gören Abdullah Öcalan, kendisinden önceki isyanlar için bakın ne diyor: 

"Çok tipiktir, diğer tüm kavimlerin isyanı başarıya ulaşmasına karşın bu isyanların büyük çaplı olmalarına rağmen başarıya gitmemelerinde yine temel etken bünyedeki ortak vatan ve devlet anlayışı büyük rol oynuyor. İsyan edenlerin her zaman bir kolu zaten devletin yanında. Temelde kopma felsefesi ve siyaseti yok. Daha çok çıkar, taviz koparma hesabı var. Bana vermezsen ben de şu dış güçle ilişkiye geçer isyan ederim anlayışı hakim. Bu Kürt isyanlarının tipik karakteri kadar talihsizliği, trajesidir.  Kendiliğinden ilkeldir. Esasta da kim çok pay verirse gözü onda olan bir temel anlayışla bir önemli sonuca gidilemeyeceği açıktır. Trajedi, talihsizlik buradadır. İnsanın 'keşke bu isyanlar bunların tarihi olmasaydı' diyesi geliyor'' (Abdullah Öcalan, Savunma, Mem Yayınları 1999, 1.Baskı, s:36)

Yine başka bir yerde: ''İsyanlar daha çok merkezi otoriteyle Kürt feodalitesinin otorite kavgasıdır. Kürt feodalitesinin milli kaygılarla hareket etmediği, kendi aşiret ve bölgesel otorite çıkarları peşinde koştuğu iyi bilinmektedir. Kim bu çıkarları desteklerse ondan yana geçtiği de bir tarihi gerçekliktir.'' (s:79)

"KÜRDİSTANIN KURULMASI İMKANSIZ"

Bütün Kürt isyanlarının feodal ve emperyalist niteliğini elbette namuslu Türk aydını biliyor, ancak entel soytarıların kendi kutup yıldızlarının ağzından duymasının önemli olduğunu düşündük. 

Ve bunun böyle olduğunu bilen sadece entel soytarılar değil elbette. 

Ortadoğu'nun bugünkü şeklini almasına neden olan 1. Dünya Savaşı'nda da ortada bağımsız olabilecek durumda Türk'ten ayrı bir Kürt ulusu yoktur. Sykes-Picout Antlaşmasının mimarı Mark Sykes 1915 yılında yazdığı raporunda bunu belirtir, 

''Kürtlerin diğer milletler gibi milliyet ve milliyetçilik duygularının olmadığını, sadece bilinçaltı etnik kabile insiyakları olduğunu, bu nedenle birleşmeleri gereken bir halk olarak düşünülmeleri için bir sebep olmadığını ve Kürdistan kurulmasının bu sebeplerle zaten imkansız olduğunu'' belirtmiştir.

Adını bile Türklerin verdiği bir topluluk hakkında başka bir kanaat oluşması elbette mümkün değildi. Bu rapora yapılan itiraz ise, ''Kürtlerin Lawrence'ı olma hayalleri kuran meşhur Binbaşı Noel'den gelmiştir ve gerekçesi de ilginçtir. Noel: ''Henüz milli şuur olmasa bile biraz itmekle bu şuurun gelişebileceğini ve İngiltere İmparatorluğu için çok hayati olan bu bölgede Kürtlere ve bağımsız Kürdistan'a çok ihtiyaç olduğunu'' savunur. Lord Curzon tarafından desteklenen Noel 1938 yılına kadar bölgede kalarak Kürtleri Türkiye'ye karşı kışkırtmaya devam etmiştir. (Susan Meiselas, Kurdistan in the Shadow Of The History, random House 1997, s:52'den akt: Altemur Kılıç, Büyük Kürdistan-Büyük İsrail, Buğra Yayınları, Nisan 2013, s:90,91,vd...)

Batının Kürdü itme taktiği hala değişmedi de aradan bir asırdan fazla zaman geçmiş olmasına rağmen, Binbaşı Noel'in bütün ittirmelerinden sonra mesela Henry Barkey, David Philips gibi çok sayıda yeni Noel geldikten ve onlar da her türlü ittirmeyi denedikten sonra durum değişti mi? 

Gelin burada da yine bizim entel soytarıların kutbu teröristbaşı Abdullah Öcalan'ın sözlerine bakalım:

''Ayrı bir devlet seçeneğinin hem maddi temeli hem de fayda anlamında bir çözüm yolu olmadığı iddiası olsa bile pratik değerinin en zayıf yol olduğu görülecektir. Hazır bir kuruluş olsa bile hiçbir komşu tarafından tanınmayacağı uluslararası alanda da tanınma durumu yoktur. Bunu bir tarafa bırakalım. Bir devletin bağımsız kendini sürdürebilmesi için, bir ekonomiye, dile, toplumsal birliğe, savunmaya ihtiyacı var ki, bunu da bir gün sürdürecek temeli olmadığı kendiliğinden görülecektir. Tam dış destek olsa bile Kuzey Irak'ta Kürt otonomisi bile kurulamıyorsa bu biraz da iç yapıdan kaynaklanıyor. Kürtler açısından bağımsız devlet seçeneği bu anlamda ideolojik bir söylem olmaktan öteye geçmez. PKK programında da ideolojik olarak bahsedilir, ama pratiğin gösterdiği, tarihin de ortaya koyduğu birliktelik gerçeğidir.'' (A.Öcalan, Savunma, s: 109)

"ÖCALAN FARKINDA, BİZİM SOYTARILAR FARKINDA DEĞİL"

Dikkat edilsin, Abdullah Öcalan, Ekonomi yaratılsa, uluslararası destek sağlansa bile devlet olmak için gerekli olan dil, toplumsal birlik yok diyor, onbinlerce cana mal olduktan sonra gerçekle yüzleşiyor:

''Günümüzde bile Güney Kürtlerinde Behdinan-Soran ayrımı ve buna dayalı otonomi yapıları bile tam gelişemiyor (s:110). (...)Ayrılmış bir Kürdistan bitmiş veya bir gücün kuklası, işbirlikçilerinin malikanesi olmaktan öteye gidemeyecek bir Kürdistan'dır. Ayrılmış bir Kürdistan halkın değil, ancak yabancı ve işbirlikçilerinin olabilir ki, bu da ağırlıklı olarak hayaldir, ancak çıkar güçlerinin oyunu olarak sık sık tekrarlanır.'' (S:110)

Burada bir aşağılama yok, çünkü dünya üzerinde konuşulan 5 binden fazla dil var ama buna karşılık toplam 208 devlet var ve bunların sadece 193'ü BM'ye kayıtlı. Yani bu farklı dilleri kullanan topluluklar başka uluslar içinde yaşıyor ve bu çok doğal bir durum. Dilleri, kültürleri tarih içinde bir ulus olmaya yetecek kadar gelişmemiş ve öyle de kalacak. Hem Öcalan hem de batı bunun farkında, ama bizim soytarılar, farkında değil.

Kurmanç, Zaza, Soran, Lur gibi birbirinden çok farklı dilleri olan ve Türkler tarafından (Osmanlı-Selçuklu) Kürt olarak adlandırılan, halen daha aşiret bilincini aşamamış bu toplulukların bir arada yaşaması ya da yarattıkları dış destekli terörün ulusal bir isyan niteliği taşıması elbette mümkün değildir ve bunu Abdullah Öcalan bie açıkça söylüyor.

Bu arada, bir parantezle şark kurnazı Abdullah Öcalan bunları söylüyor diye, ABD'nin ''Kürt sorunu'' bitmiş değildir. Sadece şekil değiştirmiştir. Apo'nun bu itiraflarla ve bizim yarım akıllı solun gayretleriyle elde etmeye çalıştığı sempatinin başka bir amacı olduğunu belirtmeliyim. 

Azıcık sabır, oraya geliyoruz...

"TEK AMAÇ TÜRKİYE'DEN DE BİR PARÇA KOPARARAK KUKLA DEVLET YARATMAK"

Ya Apo ve PKK'nın emperyalizmle ilişkisi? Onu da kendi ağzından nakledelim: ''Kürt sorununda demokratik çözüm bildirgesi'' adını verdiği savunmasının başında PKK'nın gelişimini anlatırken, 80'lere kadar bölgedeki feodal engelleri aştıklarını ve böyle geliştiklerini söyledikten sonra şöyle diyor:

''Bu gelişmeyi ancak ordu durdurabilirdi. Nitekim öyle oldu. Ama buna karşı da Ortadoğu kanalında bulunan yatakla cevap verildi. Ordu'nun klasik bastırma tarzı da 90'lara geldiğimizde böyle aşıldı.'' (A.Öcalan, Savunma, s: 61)

Sözü edilen ''Ortadoğu yatağı'' 1991 yılında Irak'a giren ve 36. paralelin kuzeyini bunlara tahsis eden ABD'nin yatağından başkası değil elbette. Yukarıda saydığımız David Philips, Henry Barkey gibi pek çok yeni model Lawrence PKK'ya bu yatakta yoldaşlık etmeye başladı. Bu yatak, Türk Ordusu'nun baskısından bunalan PKK için nefes alma ve toparlanma yeri oldu. Her beli kırıldığında pansumanını yaptırıp makyajını tazelemek için bu yatağa koştu. Barzani'nin Jimmy Carter'a emanet ettiği ''Kürt sorunu'', Apo tarafından da Bush'a emanet edildi.

Bugüne kadar ABD'nin aralıksız süren yardımı, Türkiye'nin karşı mücadelesi sebebiyle makas değiştirerek PKK'yı siyasallaştırırken, projenin silahlı kısmını da PYD adıyla Suriye'ye taşıdı. ABD açıkça ve bütün gövdesiyle PKK ve onun Suriye kolu PYD'nin arkasında. Tek amaçları, Suriye'de oluşturulacak otonom Kürt bölgesinin ilk adımda Irak'taki ile birleşmesi ve ardından Türkiye'den de bir parça koparılarak yeni bir kukla devletin yaratılması.

Bu denklemde Apo'nun görevi, Türkiye'deki liberalleşmiş sol ve Kürt-İslam sentezcileri ile birlikte devam ediyor.

Başlangıçta Marksist kimliğiyle, NATO karşıtı Suriye'den, Rusya'dan hatta İran'dan bile destek aldı. 1991'den sonra ise sosyalist olarak girdiği ABD yatağından neoliberal olarak çıktı. Şimdi birden fazla resmi dili olan İsviçre örneğini güzellemeye, batıyı demokrasi şampiyonu ilan etmeye başladı. Apo, bir yandan ''demokratik çözüm'' dediği bölünmeyi bu entel soytarılar aracılığıyla memlekete yutturmaya çalışırken diğer yandan doğrudan kontrol ettiği HDP içindeki TR kodlu ABD elemanlarını, milli mücadele yıllarından beri kafası karışık olan Türk solunun içine iyice soktu. Bunların şimdiki görevi anayasamızdaki ulus devlet yapımızın bozulması/değiştirilmesi. 

"BARZANİSTAN İLE BİRLEŞTİRİLME HEDEFLENİYOR"

Şark kurnazı Apo, mealen: ''eskiden zoraki birlik vardı biz ona tepki göstererek ayrı devlet kuracağımızı yazdık, ama hayattan dersimizi aldık, ayrı devlet istemiyoruz, onun yerine Türk devletini 'özgür birliktelik' adıyla çok kimlikli olarak değiştirelim'' diyor (A:Öcalan, Savunma, s:124). 

Görevi alan örgütlü entel soytarılık, bunu ''Kürt sorununa demokratik çözüm'' diye ikinci bir açılımın formülü olarak pazarlıyor ve bilseniz kimler kimler buna alet oluyor. Olmazsa, bu çözüm kabul edilmezse, onun da cevabını veriyor: ''(...) küçük bir gruptan büyük bir isyana gidilir'' (s:128)

Bakın kıymetli okuyucu, ABD bunun hazırlıklarını sadece entel soytarıların yarattığı medya baskısı ile değil, memlekete soktuğu milyonlarca kaçak sığınmacı ile de yapıyor. Türkiye'ye gelen Suriyelilerin hepsi Esad karşıtı ve Suriye'de otonom bir Kürt bölgesi kurulmasına itiraz etmez hatta bunun için Türkiye'de fitili kolayca tutuşturulacak olan bir çatışmanın tarafı olmaktan çekinmez. Aynı şekilde Afganistan'dan gelen ve zamanında Taliban'a karşı ABD tarafından asker olarak kullanılmış olan milyonlar Türkiye içinde birer mayın gibi bekleşiyor.

Türkiye bu yolla hazırlanırken yine ABD eliyle yaratılan IŞİD'e karşı mücadele kılıfıyla uluslararası meşruiyet kazandırılmaya çalışılan ve şu anda silahlı gücü 100 bine ulaşan PYD, Suriye'de Irak'ın kuzeyi benzeri bir otonom bölge yaratmaya çalışıyor. Arkasından yine ABD eliyle kurulan ENKS aracılığıyla bu yapının Irak'ın kuzeyindeki Barzanistan ile birleştirilmesi hedefleniyor. 

Geriye bizim soysuz solun ve entel soytarıların gayretiyle, (eğer bu yetmezse de genlerinde Kürt-İslam sentezi zaten mevcut olan, iktidarda kalmak için her şeyi yapabilecek siyasal İslamcı kafanın yeni Osmanlı hayali ile) ulus devlet yapısı değiştirilmiş Türkiye'den bir parça koparılıp, cahil kitlelerin ''bölünmüyoruz büyüyoruz, yeniden Osmanlı oluyoruz'' çığlıklarıyla bu kukla devletin kurulması kalıyor.

"BÖLÜCÜ TERÖR SORUNUNU EMPERYALİZM BAŞIMIZA SARDI"

Bunlar kuşkusuz bugünden yarına olacak şeyler değil, ama hesapları bu, bizim entel soytarıların ve onların yarattığı popülizmin etkisinde kalan kimi gafillerin ''Kürt sorunu'' dedikleri işin aslı bu işte.

Bu memleketin ikircikli aydınının, oynak politikacısının ve çoğunlukla vatan, ulus bilincini kaybetmiş sermaye sahiplerinin, terörün silahı ve batının ittirmesiyle irademize kabul ettirmeye çalıştığı bir sorunu, onların diliyle kabullenip, onların yoluyla çözmeye çalışmanın sonu hüsrandır.

''Kürt sorunu'' değil, emperyalizmin başımıza sardığı bölücü terör sorunu vardır.

Asıl tehlikeli olan ise Türkiye Cumhuriyeti ve ondan önceki bütün Türk devletlerinin asli kurucu unsuru olan Türk Milleti'nin, bugüne kadar bir terör örgütünün lakırdısı kabul ettiği bu sorunu, bir toplumun talebi olarak kabul etmesidir.

Yani Türkler, bu görüşlerin PKK ve HDP'nin ve ABD güdümündeki bölücülerin değil de asla ayrımcılık yapmadıkları, Türk bir vücut ise, kolu, bacağı kabul ettikleri Kürtlerin görüşleri olduğuna ve vatanlarını tehdit ettiklerine inanırlarsa, bu herkes için sonuçları çok ağır olan bir yolun açılması olacaktır.

Ben işin iç yüzünü anlattığıma eminim de bu entel soytarılar ne kadarını anlar, ya da umursar mı emin değilim.

Herkes aklını başına almalıdır, bu 10 Kasım'da büyük Atatürk'ün hatırasından utanarak yazıyorum bu yazıyı...

Odatv.com

''Çok tipiktir, diğer tüm kavimlerin isyanı başarıya ulaşmasına karşın, bu isyanların büyük çaplı olmalarına rağmen başarıya gitmemelerinde yine temel etken bünyedeki ortak vatan ve devlet anlayışı büyük rol oynuyor. İsyan edenlerin her zaman bir kolu zaten devletin yanında. Temelde kopma felsefesi ve siyaseti yok. Daha çok çıkar, taviz koparma hesabı var. 'Bana vermezsen, ben de şu dış güçle ilişkiye geçer, isyan ederim' anlayışı hakim. Bu Kürt isyanlarının tipik karakteri kadar talihsizliği, trajedisidir. (...)Kendiliğinden ilkeldir. Esasta da kim çok pay verirse gözü onda olan bir temel anlayışla bir önemli sonuca gidilemeyeceği açıktır. Trajedi, talihsizlik buradadır. İnsanın 'keşke bu isyanlar bunların tarihi olmasaydı' diyesi geliyor'' (Abdullah Öcalan, Savunma, Mem Yayınları 1999, 1.Baskı, s:36) 

Yine başka bir yerde: ''İsyanlar daha çok merkezi otoriteyle Kürt feodalitesinin otorite kavgasıdır. Kürt feodalitesinin milli kaygılarla hareket etmediği, kendi aşiret ve bölgesel otorite çıkarları peşinde koştuğu iyi bilinmektedir. Kim bu çıkarları desteklerse ondan yana geçtiği de bir tarihi gerçekliktir.'' (s:79)