NATO Ukrayna'nın savaşabileceğini kabul etti. Kiev yönetimi kendisini beklenmedik bir şekilde faydalı, daha fazla desteğe layık bir müttefik olarak gösterdi ve Putin'in Rusya'sıyla büyüyen çatışmalarda yeni seçenekler sağladı.

Ukrayna'ya giderek daha güçlü silahlar gönderildi. ABD Başkanı Joe Biden'ın çekincelerinin aşılması sancılı bir süreç olmaya devam etti. Biden, ABD ve NATO'nun kendi birlikleriyle müdahale etmesi ya da Ukrayna'ya en güncel askeri teknolojiyi sağlaması halinde bile üçüncü bir dünya savaşından korkuyordu.

Biden, NATO hava kuvvetleri tarafından emekliye ayrılan Amerikan yapımı eski F-16 saldırı uçaklarının tedarikine izin vermeye ikna edildi. Bu uçaklar henüz savaşta kullanılmadı. Bu durum Rus hava kuvvetlerine saldırı için daha fazla alan sağlıyor.

Batılı analistlerin çoğu Putin'in nükleer bir kılıç sallamasının blöf olduğunu düşünüyor.

Rusya'nın en önemli müttefiki Çin, nükleer silahların kullanılmasını istemediğini açıkça ortaya koydu. Pekin’in ihtiyacı olan son şey Doğu Asya'da bir nükleer silahlanma yarışı.

Batı kampında yer alan Japonya ve Güney Kore, bir gün tutumlarını değiştirecek kadar tehdit altında hissederlerse, nükleer silah yapabilecek teknolojik kapasiteye sahip.

Joe Biden ise hala Vladimir Putin'in blöfünü görmek istemiyor.

Washington, tedarik ettiği silah sistemlerinin kullanımına sınırlamalar getirmeye devam ediyor, Ukraynalıların Rusya içindeki hedefleri vurmasını yasaklıyor.

Ukrayna lideri Zelenskiy bu kararın bir ellerini arkadan sıkıca bağladığına inanıyor ve bunun değiştirilmesi için bastırıyor.

Ancak geçen yaz itibarıyla, NATO binlerce askeri Baltık bölgesinden Yorkshire’a kadar uzanan bir alanda eğitti, modern Batı tankları ve zırhlı araçlardan oluşan etkileyici bir güç oluşturdu.

Plan, Rus cephelerini yararak Donbas ve Kırım arasındaki bağlantıyı koparacak bir saldırı tertip etmek üzerine kuruluydu.

Ama başarısız olundu.

Rus savunması çok güçlüydü ve hava desteği olmadan NATO tarzı koordine edilmiş bir 'tüm silahların kullanıldığı' savaş girişiminin eli mahkumdu.

Ukrayna'nın özündeki zayıflık, finansman ve silah için başkalarına bağımlı olmasından kaynaklanıyor

Kiev yönetimi kendi silahlarının çoğunu kendisi üreten ve çok daha fazla nüfusa sahip bir düşmanla karşı karşıya. Rusya'nın 140 milyonu aşan nüfusu Ukrayna'nın yaklaşık üç buçuk katı.

Ölümlerin on binlerle ifade edildiği bir savaşta bu oldukça önemli.

ABD'de ise iç politika devreye girdi.

Joe Biden'ın Ukrayna için 60 milyar dolarlık “güvenlik ödeneği” talebi, ABD Kongresi'nde aylarca bekletildi. Çoğunlukla Donald Trump'ın destekçileri bu paranın daha yakın meselelere, özellikle de Meksika ile güney sınırındaki yasadışı göçe ayrılmasını istedi.

Bu ek ödenek ancak 24 Nisan'da Biden tarafından imzalandı ve yasalaştı.

Moskova'nın uzun bir savaş için yeniden tasarlanmış bir ekonomide, olabildiğince hızlı silah ve mermi ürettiği bir dönemde, ABD ordusunun hatırı sayılır lojistik kapasitesinin bile Ukrayna'nın cephaneliğini doldurması aylar alabilir.

Belçika'daki NATO karargahından üst düzey bir yetkili bunu bir “üretim savaşı” olarak tanımlıyor ve “Rusya, Ukrayna'nın ihtiyacı olduğunu bildiğimiz şeylerde bizi geride bırakıyor” diyor.

Batı yaptırımları Rusya'nın ekonomisini çökertmeyi başaramadı. Ruslar petrol ve doğalgazı için yeni pazarlar buldu.

Rusya, İran'dan insansız hava araçları ve Kuzey Kore'den mühimmat satın alıyor. NATO'ya göre Çin doğrudan ölümcül yardımda bulunmuyor ama Rusya'ya başka şekillerde yardım ediyor.

BBC’ye konuşan üst düzey bir NATO yetkilisi, “Çin'in Rusya'nın savaş çabalarına maddi katkıda bulunduğuna şüphe yok. Çin, savunma sanayi tabanını yeniden inşa ediyor ve gerçek bir fark yaratıyor” diyor.

“Makine aksamları ve mikroelektronik Çin'den geliyor ve doğrudan savunma sanayilerini güçlendirmeye gidiyor, böylece Ruslar daha fazla tank ve füze üretiyor.”

“Çin ve Rusya arasındaki değişen ilişkinin jeostratejik açıdan en büyük sonuçlarından biri, Çin'in bir daha asla küçük ortak olmayacağı.”

Sınır bölgeleri

Proliska adlı bir grupta psikolog olarak çalışan Vika Pisna, Harkov’un kuzey doğusunda, Rusya sınırına çok yakın Yurçenkove’ye doğru toprak bir yolda arabasını sürdüğünde, bölgedeki bir anaokulunda yangın vardı.

Vika, bir yılını Rusya'nın tehdit ettiği cephe köylerine giderek sivilleri tahliye etmekle geçirmiş.

Yangın esnasında anaokulunda hiç çocuk yoktu. Tüm sınır köyleri gibi Yurçenkove'de de sadece birkaç yaşlı ya da hasta sivil vardı.

Anaokulu aylar önce terk edilmiş olmalıydı. Ön tarafa doğru uzayan bahçedeki kaydırakların üzerinde otlar büyümüştü.

Motosikletinde bir yatak ve birkaç parça eşya taşıyan ve kendisi de köyü terk ediyormuş gibi görünen bir adam, yangının nasıl çıktığını bilmediğini ama top mermisi olmadığını söyledi.

Yangın nasıl başladı, bilinse de bilinmese de, ahşap duvarları çatırdarken ıssız ve terk edilmiş köydeki hiç kimse anaokulundaki yangını söndürmeye çalışmadı.